Her i Amerika er det mobil og "call me at.." som gjelder. Merka på tirsdag at det ikkje er så enkelt å få verken informasjon om adresser eller arrangere visninger uten mobil.
Vi gjekk derfor til innkjøp av ein billig Nokia med kontantkort, eller Prepaid Plan som det heiter her. Telefonen kosta eigentlig det same(10$) som eit nytt SIM-kort om ein får brukt opp den inkluderte ringetida...
Tok minst ein dag å justere forventningane våre til det standarden vi finner her. For omkring 6 - 9 tusen pengar får man eit gammalt kjøkken med digert kjøleskap og ein stor
gasskomfyr, eit bittelite bad med 1.5m langt badekar med lav dusj og eit 11 kvm stort soverom. Soverom og stue er utstyrt med vegg til vegg teppe. Ofte veldig lodne, som å gå på pels. Er teppa ny, skryt dei svært av dette. Ja dei legg faktisk nye teppe i 2009.I dag (torsdag) fikk vi kontakt med Harwin Management og dei hadde mange leiligheiter tilgjengelig. Leiligheitne med 1 soverom var veldig fine og vi bestemte vel oss eigentleg for å gå for den. Var også innom eit heilt hus med 5 soverom sidan vi har hatt litt kontakt med andre
som kjem frå NTNU og som ønsker å dele leiligheit. Huset var ganske grei standard, og vi arrangerte derfor møte med Hillary som er manager. Vi har altså førsteretten på huset fram til i morgon eingong. For å vere på den sikre sida besøkte vi huset en gong til og når vi tok måla ved å stege opp meterane på golvet merka vi at den kanskje var i minste laget for 10 personar, iallfall sett med norske auger.
Så då set vi her og tenker fram og tilbake, kva skal vi ta?
Ei koselig 1 roms leiligheit, med sjanse for å bli setande litt usosiale i tosomhet, eller eit hus med 10 norskar (evt andre) der det blir fullt opp heile tida..?
Vi har vel konkludert dagens hendingar med at vi har hatt litt for store auge. Romma som vi trudde var så store var igrunn ganske små, og vi har blitt lurt av at romma er tom og layouten.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar